ภาษีมูลค่าเพิ่ม

   

                              

  

                          

 

                                         

  ภาษีมูลค่าเพิ่ม (อังกฤษ: Value Added Tax หรือ VAT) หรือที่เรียกกันทั่วไปว่า แวต เป็นภาษีทางอ้อมประเภทหนึ่งที่เรียกเก็บจากบุคคลที่ซื้อสินค้าหรือรับบริการ โดยจัดเก็บเฉพาะจากมูลค่าส่วนที่เพิ่มขึ้นในแต่ละขั้นตอนของการผลิต การจำหน่ายหรือการให้บริการ ตัวอย่างเช่น สมมติว่าอัตราภาษีมูลค่าเพิ่มเป็นร้อยละ 10 ซื้อวัตถุดิบ วัสดุอุปกรณ์มา 100 บาท และมีภาษีซื้อ 10 บาท เมื่อผลิตเป็นสินค้าขายในราคา 150 บาท ตอนขายไปจะต้องคิดภาษีขาย 15 บาท ดังนี้ ก็จะเสียภาษีมูลค่าเพิ่มเฉพาะผลต่างจำนวน 15-10 = 5 บาท เท่านั้น ถ้าการซื้อ และขายเกิดขึ้นภายในรอบการจ่ายภาษีเดียวกัน.

ประวัติ

การนำภาษีมูลค่าเพิ่มมาใช้เป็นผลมาจากเหตุผลในทางเศรษฐกิจ กล่าวคือ จากการที่เศรษฐกิจของประเทศไทยขยายตัวอย่างรวดเร็ว ฐานะทางเศรษฐกิจการเงินการคลังของประเทศมั่นคงขึ้นมาก ในขณะที่มีการกล่าวถึงความไม่เหมาะสมของโครงสร้างภาษีการค้าต่อเศรษฐกิจของประเทศ อันได้แก่ความซ้ำซ้อนของระบบภาษีการค้าที่เป็นอยู่ และความหลากหลายของโครงสร้างอัตราภาษีนอกจากความบกพร่องของระบบภาษีการค้า ซึ่งไม่เอื้ออำนวยต่อการพัฒนาเศรษฐกิจในอนาคตแล้ว ความต้องการเปลี่ยนแปลงระบบภาษีของทางการ ยังสืบเนื่องมาจากเหตุผลทางด้านภาษีอากรอีกด้วย กล่าวคือ ความสามารถในการหารายได้ของรัฐผ่านเครื่องมือทางภาษีการค้าและภาษีศุลกากรได้ลดน้อยลงเป็นลำดับ

 

ด้วยเหตุผลดังกล่าว กระทรวงการคลัง จึงได้เสนอพิจารณายกเลิกภาษีการค้า และนำภาษีมูลค่าเพิ่มมาใช้แทน โดยภาษีมูลค่าเพิ่มดังกล่าวจะมีอัตราเดียวที่ใช้กับสินค้าและบริการทุกชนิด สำหรับสินค้าใดที่มีเหตุผลทางเศรษฐกิจที่จะเก็บสูงกว่าอัตราภาษีมูลค่าเพิ่ม ให้เก็บภาษีสรรพสามิตเพิ่มเติมจากภาษีมูลค่าเพิ่ม

การนำภาษีมูลค่าเพิ่มมาใช้นี้ นับเป็นการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญต่อระบบภาษีอากรของประเทศไทยเป็นการปฏิรูปภาษีการค้าครั้งใหญ่ ทำให้ระบบภาษีอากรของประเทศมีความสอดคล้องกับสภาพเศรษฐกิจในปัจจุบัน และเอื้ออำนวยต่อการลงทุนการส่งออก และการขยายตัวอย่างรวดเร็วของเศรษฐกิจ เนื่องจากภาษีมูลค่าเพิ่มไม่มีความซ้ำซ้อนของภาระภาษีดังเช่นภาษีการค้า นอกจากนี้ภาษีมูลค่าเพิ่มทำให้เกิดความเป็นธรรมและความสะดวกต่อการปฏิบัติตามของผู้เสียภาษีอีกด้วย

อัตราภาษีมูลค่าเพิ่มในประเทศต่างๆ

ประเทศในสหภาพยุโรป

ประเทศ	อัตรา
	มาตรฐาน	Reduced
อาร์เจนตินา	21%	10.5% หรือ 0%
ออสเตรเลีย	10%
บอสเนียและเฮอร์เซโกวีนา	17%
บัลแกเรีย[1]	20%	9%
แคนาดา	7% หรือ 15%	4.5%
ชิลี	19%
จีน	17%	6% หรือ 3%
โครเอเชีย	22%	0%
สาธารณรัฐโดมินิกัน	6%	12% หรือ 0%
เอกวาดอร์	11%
ไอซ์แลนด์	24.5%	14%
อินเดีย	12.5%	4%, 1%, หรือ 0%
อิสราเอล	16.5%
ญี่ปุ่น	5%
มาเลเซีย	5%
เม็กซิโก	15%	0%
นิวซีแลนด์	12.5%
นอร์เวย์	25%	14% หรือ 8%[1]
ฟิลิปปินส์	10%
โรมาเนีย[1]	24%	9%
รัสเซีย	18%	10% หรือ 0%
เซอร์เบีย	18%	8% หรือ 0%
สิงคโปร์	5%
แอฟริกาใต้	14%	7% หรือ 4%
เกาหลีใต้	10%
ศรีลังกา	15%
สวิตเซอร์แลนด์[1]	8%	3.8% หรือ 2.5%
ไทย	10%	7%
ตุรกี	18%	8% หรือ 1%
ยูเครน	20%	0%
เวเนซุเอลา	16%	8%

ประเทศในสหภาพยุโรป ประเทศ	อัตรา
	มาตรฐาน	Reduced
ออสเตรีย	20%	12% หรือ 10%
เบลเยียม	21%	12% หรือ 6%
ไซปรัส	15%	5%
สาธารณรัฐเช็ก[1]	20%	10%
เดนมาร์ก	25%
เอสโตเนีย[1]	20%	9%
ฟินแลนด์[1]	23%	13% หรือ 9%
ฝรั่งเศส	19.6%	5.5% หรือ 2.1%
เยอรมนี	19%	7%
กรีซ[1]	23%	13% หรือ 6.5%
ฮังการี[1]	20%	18% หรือ 5%
ไอร์แลนด์	21%	13.5% หรือ 4.8%
อิตาลี	20%	10%, 6%, หรือ 4%
ลัตเวีย[1]	22%	12% หรือ 0%
ลิทัวเนีย[1]	21%	9% หรือ 5%
ลักเซมเบิร์ก	15%	12%, 9%, 6%, หรือ 3%
มอลตา	18%	5%
เนเธอร์แลนด์	19%	6%
โปรตุเกส[1]	23%	13% หรือ 6%
โปแลนด์[1]	23%	8% หรือ 5%
สโลวาเกีย[1]	20%	10%
สโลวีเนีย	20%	8.5%
สเปน[1]	18%	8% หรือ 4%
สวีเดน	25%	12% หรือ 6%
สหราชอาณาจักร[1]	20%	5%

อ้างอิง

th.wikipedia.org